Kom je uit het Westland, glazenstad achter de duinen, ga je ruim 80 kilometer verderop een skeelerwedstrijd in de Bommelerwaard kijken die dwars door een kassenbouw gebied gaat. Ik had dus niet het gevoel dat ik een dagje uit was.
Een grote, enthousiaste, groep schaats- en skeelerliefhebbers staan al voor het tweede jaar op rij garant voor een perfecte organisatie. Dan is perfect weer de enige beloning die passend is.
Zowel de dames als de heren wedstrijd waren het aanzien meer dan waard en met de overwinningen van Marijke Groenenwoud en Bart Hoolwerf op de erelijst van winnaars in Poederoijen zal het zeker in 2024 weer een spektakel gaan worden.
Vallen en opstaan
Al voordat het eerste startschot klonk lagen de eerste deelnemers languit over het asfalt, dit waren geen vrijwillige kennismakingen. De EHBO’ers hadden de handen vol om bij de vele kleine incidenten bijstand te verlenen. In de meeste gevallen was de stevige wind de oorzaak, de snelheden lagen soms te hoog en ja dan is er ineens een bocht.
Het programma liep als een trein, om 14.30 uur was het hele festijn achter de rug, inclusief prijsuitreiking.
Druk dagje part II
Ontdooit en met rechte tenen dus maar vertrokken richting Honselersdijk voor de 3e wedstrijd van de Oomssport Skeelercup. Net op tijd voor het startschot van de eerste wedstrijd, de junioren en senioren dames en heren. Een leuke pot waar de 5 koplopers elkaar ouwerwets naar de “kl*te” probeerde te rijden. Een close-finish die in het voordeel van Ralf Ruyscheart uitviel en Joost de Jong naar plek 2 verwees.
Om 15 uur startte het peloton Masters, een afvalrace totdat er 3 overbleven die het hele deelnemersveld wisten te dubbelen. Robert Wierts ging met de overwinning aan de haal, Gem Wender werd tweede. De derde man in de kopgroep, Wim Kwakkel, viel enkele ronden voor de finish en brak hierbij zijn sleutelbeen, sterkte Wim.
De evaluatie na afloop was gezellig.
Druk dagje part I
Zaterdagochtend al vroeg richting Rotterdam voor de KNSB baan/weg Competitie 3. Het was nog frisjes tijdens de 100 meter. Het bleek moeilijk om de 50 a 60 ritjes in vlot tempo achter elkaar af te werken, het leek meer op een gebed zonder end. De aangekondigde 20 minuten pauze werden er 50. De ‘one lap’ leuke wedstrijden maar ook hier zat er de gang niet in. Om 12.30 uur het strijdtoneel verlaten in de wetenschap dat het best eens een latertje zou gaan worden.
Het zou de KNSB sieren om eens met betrokken te gaan kijken hoe hier verbetering in kan worden aangebracht.