Je moet er maar zin in hebben, voor dag en dauw je schaatsen aantrekken om een alternatieve 11-stedentocht te gaan rijden. Ruim 1500 toerschaatsers dachten daar op dinsdag 31 januari jl iets anders over. Het weer was prachtig, het ijs matig en iedereen deed zijn stinkende best om de 200 vol te maken. Bij de meeste lukte het en in het geval dat het niet lukte, of niet gewenst was, kwam het ultieme genieten op de eerste plaats. De beloning na afloop was groot in de vorm van een medaille, schouder klopje, complimentje of wat dan ook. Natuurlijk mag de evaluatie van de tocht onder het genot van biertje o.i.d. niet ontbreken om vervolgens ’s avonds uit je pan te gaan op het blarenbal om nog eens 200 km te gaan hossen.
Het blijft vreemd volk die schaatsers, maar wel leuk!

Lees meer

Of te wel roeien met de riemen die je hebt, niks meer en niks minder, Met slechts een baantje van ca 2 km moesten de schaatsen het stellen op de Weissensee om te oefenen voor het geval hij toch mocht komen. Vele dromen er al meer dan 25 jaar over maar dan hebben we het wel over echte. Hopelijk gaat voor alle afgereisde Hollanders nog goed komen deze week, de verwachtingen zijn positief.

Lees meer

In Alkmaar natuurlijk, waar anders!
Moedertje natuur trakteerde de dames op een mooie harde ijsvloer. Daar werd dankbaar gebruik van gemaakt. Het startschot was amper gelost toen het tempo al hoog lag. Veel afvallers, voornamelijk beloften dames, die hadden hun debuut wellicht anders voorgesteld. Topsport is hard en cadeautjes worden zeker niet geven
Een koers die volledig door Zaalander en BTZ gecontroleerd werd kende weinig echte hoogtepunten. De oorzaak zal wel gelegen zijn in het feit dat de focus ligt op het vertrek naar de Weissensee. De dames zitten op hete kolen om te vertrekken.
De winst ging naar Marijke Groenewoud die zich gelukkig mag prijzen met superknecht Irene Schouten.
De winter in Nederland moet, hopelijk, nog beginnen. Eerst maar hopen op spektakel in Oostenrijk.

Lees meer

Het is een gek clubje mensen die 100 ronden rijders. Iedere zaterdagochtend is het vaste prik om te gaan trainen op de Haagse Uithof. Even voor de duidelijkheid, het zijn geen 100 rijders maar een groep schaatsers die iedere week op zaterdagochtend 100 ronden gaat schaatsen. In hun zwart/oranje kledij zijn ze goed te herkennen. Maar waarvoor trainen ze eigenlijk? U gelooft het of niet, ze trainen al meer dan 25 jaar voor die ene tocht die toch niet door gaat. Tsja, een beetje gek moet je dan wel zijn en dat zijn ze ook wel, in positieve zin welteverstaan.

Vanaf begin oktober, zodra de ijsbaan open gaat, wordt er opgebouwd om de zaterdag voor kerst de eerste keer de 100 ronden vol te maken. Je moet het opbouwen, zo gaat dat al sinds 1978. Of deze wijsheid door de tijd is ingehaald is aannemelijk maar de traditie is te mooi om van af te wijken. Rijders van het eerste uur zijn op de vingers van één hand te tellen en bij het overige deel  beginnen de jaren te tellen, verjonging vind maar mondjesmaat plaats.

Onder strak regime van CEO WA wordt om 10.15 uur het grote peloton vanaf de krabbelbaan losgelaten. De regels zijn simpel, rondjes tussen 39 en 42 sec, één rondje op kop en dan weer achteraan aansluiten, binnenkant houden en rondjes pakken mag. Worden de regels overtreden, dan wordt uit de bontmuts van de CEO een gele kaart getoond in de vorm van een waarschuwend vingertje.

Lees meer